Gramofony spoza głównego nurtu

Poza głównym nurtem

Uzupełnione o opisy dwu nowych gramofonów marzec 2014

Uzupełnione o instrukcje pięciu nowych gramofonów - marzec 2015

Uzupełnione o zdjęcia sześciu nowych gramofonów - marzec 2015

Poza głównym nurtem, którym płynęły kolejne wersje Bambino, pojawiały się także inne konstrukcje. Powoli w miarę upływu czasu udało się opisać większość z nich. Do uzupełnienia pozostało zaledwie 6 gramofonów, mamy wiec "z górki". Gramofony, które umownie zostły zaliczone do tej grupy to:

G-450 DELTA

Gramofon ten stanowi ukoronowanie lat 60-tych i jednocześnie zamknięcie pewnego etapu. Zamyka epokę gramofonów monofonicznych, choć czyni to płynnie, bowiem do delty można było z powodzeniem wstawić wkładkę stereo i to nawet dwu różnych typów.

Był to "deck", chociaż występowała także wersja monofoniczna ze wzmacniaczem lampowym WG-460. Wersja ta miała swoja premierę w roku 1970 na Międzynarodowych Targach Poznańskich. Poświęcam Delcie więcej uwagi, bo właściwie jak na tamte lata był to produkt naprawdę wyższej klasy, a ponadto wszystko na to wskazuje, że było to 100% polskiej myśli technicznej. W zasadzie gdyby gramofon miał talerz 12 calowy, co parę lat później stało się standardem to pewnie mógłby się spokojnie równać z późniejszymi konstrukcjami. Podczas oglądania zdjęć proszę zwrócić uwagę na przykład na:

• przyzwoitą tuleję łożyska talerza wykonaną z mosiądzu (a być może nawet z brązu),
• szlifowaną długą oś talerza,
• mechanizm blokujący wyjmowanie talerza,
• powrót do typowego mechanizmu ze stopniowaną rolką i czterech prędkości,
• miękkie zawieszenie całości mechanizmu w skrzynce,
• porządnemu (regulowalnemu) łożyskowaniu ramienia w osi poziomej,
• możliwości regulacji nacisku (ostatnia przedtem, ruchoma przeciwwaga, była w pierwszej wersji ZISPO),
• bardzo starannie wykonanej skrzynce (po zdjęciu pokrywy od spodu, w środku nie było grama kurzu tak dobrze wszystko było spasowane),
• napis Delta jest z przodu i z tyłu skrzynki (trochę to komiczne, ale w końcu nie trzeba było robić dwóch form wtryskowych),
• sprytna podpórka spoczynkowa ramienia.

... czy w epoce Bambina trzeba było czegoś więcej ?

więcej:

• Polskie gramofony - G-450 Delta

G-460 Delta ze wzmacniaczem

Gramofon G-460 jest jednym z przykładów, które ilustrują coś, co można by nazwać technologia lepianki. Do gramofonu bez wzmacniacza czyli decku dobudowywany jest wzmacniacz. Z jednej strony daje to zwartą konstrukcję, która można by dzisiejszym słowami określić jako "compact", ale z drugiej strony sprawia to wrażenie upychania na siłę czegoś, co mieści się z pewnym trudem. W przypadku G-460 cały wzmacniacz zbudowany jest na perforowanej płycie stanowiącej zamknięcie gramofonu od spodu. Dla zyskania miejsca jest ona umieszczona na dodatkowych dystansach. Mimo, że cały spód obudowy jest perforowany, konstrukcja mogła mieć problemy z odprowadzeniem ciepła wytwarzanego przez lampowy wzmacniacz. Dla kronikarskiego obowiązku można dodać, że zniknął napis Delta. Sam mechanizm gramofony został opisany wcześniej przy okazji Delty.

więcej:

• G-460 Delta ze wzmacniaczem - zdjęcia

G-410 Maestro

W końcu udało sie zdobyć egzemplarz teo gramofonu, ale zacznijmy od instrukcji, która jest przecudna...

Ze względu na charakterystyczny kolor i liternictwo mnie kojarzy się z innym chyba największym w nakładzie drukiem PRL, wszak także wszechobecnym na imprezach :)

Pełna instrukcja użytkonika Maestro:

• Maestro instrukcja użytkownika

Gramofon Maestro okazał się być przenośną wersją Delty z ramieniem od Bambina z tradycyjna dwuigłowa wkładką. Ponieważ jest to gramofon walizkowy to umieszczono go w walizce sensu stricto wykonanej w Zgorzeleckiej Fabryce waliz. Ten pomysł nie okazał się być szczególnie szczęśliwy...

Zdjęcia gramofonu Maestro:

• Maestro zdjęcia

Tranzyston 2

Tranzyston, to przykład dobrze znanego mechanizmu Bambino z trzema oddzielnymi rolkami pośrednimi po swoistym faceliflingu. Unowocześnienie polega głównie na wpuszczeniu talerza w przetłoczenie chassis dzięki czemu wygląda on bardziej "płasko". Takie umieszczenie talerza powoduje tez że nie widać na pierwszy rzut oka jego bicia, czyli inaczej mówiąc jak bardzo jest krzywy. Taki zabieg z powodzeniem stosowało później wiele firm, także uważanych za renomowane. Nowy wystrój otrzymały też elementy osłon z tworzyw sztucznych. Zastosowano także nowa wkładkę przykręcana od góry śrubą , co przyniosło ulgę tym, którym wiecznie ginęła kulka stosowana jako zapadka przy poprzednim "przechylnym" modelu wkładki. Do tego wzmacniacz tranzystorowy bez barwy dźwięku i głośnik nowszej generacji, co spowodowało zdecydowanie mniejsze gabaryty w stosunku do Bambina. Taki sam mechanizm stosowany był także w Bambino 2 i Bambino 3 oraz kilku gramofonach bez wzmacniaczy czyli "deckach".

więcej:

• Polskie gramofony Taranzyston 2

• Polskie gramofony Taranzyston 2-suplemnet

G-250w

więcej

• G-250w zdjęcia

• G-250w instrukcja użytkownika

G-260 Narcyz

więcej

• G-260 Narcyz zdjęcia

G-270 Aster

więcej

• G-270 Aster zdjęcia

Monoton WG258

więcej:

Monoton WG258 - fragment instrukcji serwisowej WKiŁ

Dueton WG 280

WG-280 Dueton lampowe stereofoniczne Bambino

więcej:

Dueton WG 280 - fragment instrukcji serwisowej WKiŁ

Luxton WG-430

więcej:

Luxton WG-430 - fragment instrukcji serwisowej WKiŁ

Luxton - 2

więcej:

Luxton - 2 - fragment instrukcji serwisowej WKiŁ

Inne gramofony

Inne gramofony z tych lat, nie opisane (dotychczas) na stronie to :

• G-260 Storczyk
• G-271w
• WG-270 Mimoza
• WG-291 Tranzyston

i dziecinne:

• WGb-130Bratek
• WGZb1-Yogi

gramofony Dueton Mimoza i Monoton były (uwaga) pseudostereofoniczne.

Fonica produkowała także szafy grające znane oficjalnie jako Automat Muzyczny AM120 M.

Część z tych konstrukcji zazębiła się z latami 70-tymi, ale umownie pozostawmy je w tej grupie, gdzie przeżyły większość swojego życia jako produktu określonej generacji.