AI wersja II

Dodatek

Ponownie skorzystano z dobrodziejstw sztucznej inteligencji odnośnie rozkładu sił działających w układzie przeniesienia napędu, gdzie elastyczny pasek napędowy opasuje oś napędową w kształcie beczki, ze szczególnym zwróceniem uwagi na siły powodujące centrowanie paska w miejscu, gdzie oś napędowa ma największą średnicę.

Sztuczna inteligencja odparła :

W układzie przeniesienia napędu, w którym elastyczny pasek napędowy opasuje oś napędową w kształcie beczki, rozkład sił oraz zachowanie paska są wynikiem złożonych interakcji pomiędzy geometrią osi, właściwościami materiału paska oraz siłami dynamicznymi i statycznymi. Oś napędowa w kształcie beczki zmienia swój promień wzdłuż swojej długości, a pasek napędowy w zależności od kształtu tej osi dostosowuje swoje napięcie i położenie, dążąc do uzyskania równowagi sił.

1. Geometria układu

Załóżmy, że oś napędowa ma kształt beczki, czyli jej promień R(θ)R(\theta) zmienia się w zależności od kąta obrotu θ\theta.

W miejscu, gdzie promień jest największy,

Rmax=R(θmax)R_{max} = R(\theta_{\text{max}}), 

pasek napędowy styka się z powierzchnią osi, tworząc krzywą kontaktu w zależności od kształtu osi i napięcia paska.

2. Siły działające na pasek

W układzie tym występują trzy główne rodzaje sił:

• Siła normalna FNF_N wywierana przez powierzchnię osi na pasek.
• Siła styczna FTF_T odpowiadająca za przekazywanie napędu.
• Siła odśrodkowa FodsˊrF_{\text{odśr}}, wynikająca z ruchu obrotowego osi.

Dodatkowo, ponieważ pasek jest elastyczny, jego napięcie T(θ)T(\theta) może zmieniać się w zależności od położenia na osi.

3. Siła normalna

Siła normalna FNF_N w miejscu kontaktu między paskiem a osią jest związana z równowagą sił wzdłuż osi normalnej do powierzchni kontaktu. W obszarze, gdzie oś napędowa ma największy promień RmaxR_{max}, pasek wywiera większy nacisk na powierzchnię, ponieważ kontakt jest szerszy. Siła normalna jest funkcją napięcia paska i promienia kontaktu. Jej rozkład może być wyrażony przez równanie:

FN(θ)=T(θ)⋅1R(θ)F_N(\theta) = T(\theta) \cdot \frac{1}{R(\theta)}

gdzie T(θ)T(\theta) jest napięciem paska w punkcie θ\theta, a R(θ)R(\theta) promieniem osi w tym punkcie.

4. Siła styczna (przenoszenie momentu obrotowego)

Siła styczna FTF_T odpowiada za przekazywanie momentu obrotowego na pasek. Zależność siły stycznej od napięcia paska T(θ)T(\theta) i promienia osi wyraża się wzorem:

FT(θ)=T(θ)⋅1R(θ)F_T(\theta) = T(\theta) \cdot \frac{1}{R(\theta)}

gdzie R(θ)R(\theta) to promień osi w punkcie θ\theta, a T(θ)T(\theta) to napięcie paska w tym punkcie.

5. Siła odśrodkowa

Siła odśrodkowa FodsˊrF_{\text{odśr}} działająca na pasek jest związana z jego ruchem obrotowym wokół osi. Wartość tej siły rośnie wraz ze wzrostem prędkości obrotowej i jest wyrażona wzorem:

Fodsˊr=m⋅ω2⋅R(θ)F_{\text{odśr}} = m \cdot \omega^2 \cdot R(\theta)

gdzie:

• mm to masa segmentu paska w danym obszarze,
• ω\omega to prędkość kątowa osi napędowej,
• R(θ)R(\theta) to promień osi w punkcie θ\theta.

6. Centrowanie paska

Pasek napędowy dąży do centrowania w miejscach, gdzie oś napędowa ma największy promień. W miejscu, gdzie promień osi jest największy, pojawia się stabilizująca siła, która utrzymuje pasek w równowadze. Siły działające na pasek powodują, że pasek jest napinany w taki sposób, aby minimalizować lokalne naprężenia i dopasować się do geometrii osi. Siła centrowania może być wynikiem działania sił odśrodkowych i napięcia paska, a także wynika z geometrii kontaktu. W szczególności, większy promień w miejscu kontaktu paska z osią generuje siłę dośrodkową, która "wypycha" pasek w stronę centrum osi. Siła ta jest związana z równowagą między napięciem paska a siłami odśrodkowymi. Wzór na siłę dośrodkową FdsˊrF_{\text{dśr}}, która wpływa na centrowanie paska, można zapisać jako:

Fdsˊr=m⋅ω2⋅R(θ)F_{\text{dśr}} = m \cdot \omega^2 \cdot R(\theta)

gdzie R(θ)R(\theta) w miejscu największego promienia ma wartość RmaxR_{\text{max}}.

W efekcie w miejscu, gdzie promień osi jest największy, pasek znajduje się w stabilnym stanie centrowania, ponieważ siły odśrodkowe i kontaktowe dążą do zrównoważenia się w tym punkcie, minimalizując naprężenia.

7. Napięcie paska

Napięcie paska T(θ)T(\theta) zmienia się w zależności od kąta θ\theta oraz od promienia R(θ)R(\theta). W układzie z elastycznym paskiem, napięcie paska jest wyrazem sił działających na pasek w każdym punkcie kontaktu. Ogólnie, napięcie paska w układzie z beczkową osią zmienia się w sposób niejednorodny wzdłuż jego długości, co wpływa na równowagę sił. Wyrażenie dla napięcia paska w zależności od kąta θ\theta można zapisać jako:

T(θ)=T0⋅eμ⋅α(θ)T(\theta) = T_0 \cdot e^{\mu \cdot \alpha(\theta)}

gdzie:

• T0T_0 to początkowe napięcie paska,
• μ\mu to współczynnik tarcia,
• α(θ)\alpha(\theta) to kąt przesunięcia paska.

Podsumowanie

Rozkład sił w układzie przeniesienia napędu, w którym elastyczny pasek opasuje oś napędową w kształcie beczki, jest wynikiem interakcji napięcia paska, sił odśrodkowych i normalnych. Siła centrowania paska wynika z równowagi pomiędzy tymi siłami, a w szczególności z działania siły odśrodkowej i geometrii kontaktu paska z osią w miejscu największego promienia.