MDS 4461: Różnice pomiędzy wersjami

Z Technique.pl
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „Magnetofon dwukasetowy z przeznaczeniem do "szerokiej" wieży Diora”)
 
m
 
(Nie pokazano 8 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
−
Magnetofon dwukasetowy z przeznaczeniem do "szerokiej" wieży Diora
+
Magnetofon dwukasetowy z przeznaczeniem do "szerokiej" wieży Diora.
 +
 
 +
Magnetofon MDS 445 / 446 / 446x wg rozmaitych źródeł został zaprezentowany w roku 1985. Czyli rok później niż legendarny [[MDS_442|MDS 417/442]]. Można przyjąć, że obydwa magnetofony były opracowywane w podobnych warunkach społeczno-organizacyjnych. Tak jak MDS 417/442 był niewątpliwie magnetofonem dość udanym i nowoczesnym, tak w wypadku MDS 445/446 jest to dyskusyjne. Co prawda obydwa magnetofony nominalnie mają bardzo podobne parametry techniczne, to jednak pozostaje pewne „ale”.
 +
 
 +
MDS 445/446 jest wyposażony w dwa mechanizmy kasetowe (popularnie: posiada dwie „kieszenie”). Są to mechanizmy tzw. miękkie, których funkcje są włączane przy pomocy elektromagnesów. Mechanizmy i zasada ich pracy są podobne do tych znanych np. z magnetofonu [[MSH 101]] i prawie identyczne jak w [[MDS 454]]. Każda kieszeń posiada dwa silniki. Jeden obsługuje za pomocą gumowego paska rolkę napędową (kapstan), a drugi służy do dowijania i przewijania taśmy.
 +
Jeden z mechanizmów ma możliwość nagrywania i odtwarzania kaset, a drugi tylko odtwarzania. Mechanizm potrafiący nagrywać jest wyposażony w japońską głowicę Alps.
 +
 
 +
Największą bolączką tego magnetofonu jest jego sterowanie. Problem polega na tym, że magnetofon posiada tylko jeden panel sterujący obsługujący obydwa mechanizmy. Czyli jednocześnie da się sterować tylko jednym z nich. Powoduje to, że np. jeżeli jeden mechanizm odtwarza kasetę, to w drugim mechanizmie nie możemy np. przewijać innej taśmy. Przełączenie panelu z jednego mechanizmu na drugi po prostu wyłączy ten pierwszy. Z tego powodu można by nazwać ten magnetofon „1,5 kasetowym”. Sytuację trochę osładzają funkcje ciągłego odtwarzania (czyli kolejno taśm z dwóch mechanizmów), synchronicznego startu obydwu mechanizmów przy przegrywaniu kaset i przegrywania z przyspieszonym przesuwem taśm, co jednak ma dość negatywny wpływ na jakość nagrania.
 +
 
 +
Magnetofon oprócz taśm żelazowych akceptuje również taśmy chromowe i chromowo-żelazowe. Jednak przestawienie parametrów odbywa się wyłącznie poprzez samoczynną detekcję typu taśmy na podstawie odpowiednich wycięć w obudowach kaset. Nie można na to wpłynąć manualnie.
 +
 
 +
Magnetofon wyposażono w układ Dolby B. W odróżnieniu od  magnetofonu [[MDS_442|MDS 417/442]], model 445/446 nie przechodził istotnych modernizacji (m.in. nie wyposażono go z czasem w układ Dolby C jak w wypadku [[MDS 442]]).
 +
 
 +
Logika sterowania, podobnie jak w magnetofonie [[MDS_442|MDS 417/442]], jest oparta o układy scalone typu TTL. Oprócz nich magnetofon MDS 445/446 zawiera chyba tylko dwa układy scalone: układ Dolby oraz uniwersalny 8-mio nóżkowy układ zawierający 4 tranzystory. Poza tym konstrukcja magnetofonu składa się z kilkuset dyskretnych elementów elektronicznych rozmieszczonych na co najmniej 5 płytkach dość szczelnie wypełniających obudowę. Specjaliści nazywają czasem takie konstrukcje „przekombinowanymi”. Nie wiemy w którym roku zaczęto projektować ten magnetofon i nie chcemy stawiać za wzór niektórych konstrukcji np. ZRK, w których czasem na jeden kanał audio przypada zaledwie kilka tranzystorów. Wydaje się jednak, że konstruktorzy Diory trochę przesadzili z komplikacją tego magnetofonu. Generalnie sprawia to wrażenie, że użyto techniki i technologii stosowanej w połowie lat '70 XX w. Nie należy przy tym zapominać, że ten magnetofon produkowano jeszcze na początku lat '90…
 +
 
 +
Magnetofon MDS 445/446 był oczywiście eksportowany zarówno do krajów RWPG jak i EWG pod różnymi nazwami. Autorowi znany jest egzemplarz występujący nawet pod marką „Crown Japan”.
 +
Polityka oznaczania modelu pozostaje tajemnicą. Pierwotnie model „445” był modelem eksportowym, a „446” przeznaczonym na rynek krajowy. Jednak z czasem wszystkie produkowane egzemplarze opuszczały fabrykę z oznaczeniem „446” niezależnie od rynku przeznaczenia i wersji językowej.
 +
 
 +
 
 +
<gallery widths=256px heights=192px>
 +
Image:MDS446_WP_20160323_005.jpg|MDS 446. Widok ogólny.
 +
Image:MDS446_WP_20160404_001.jpg|W wieży komponuje się całkiem ładnie.
 +
Image:MDS446_WP_20160404_002.jpg|Zbliżenie od lewej strony.
 +
Image:MDS446_WP_20160404_003.jpg|Zbliżenie od prawej strony.
 +
Image:MDS446_WP_20160404_004.jpg|Zbliżenie panelu sterowania.
 +
Image:MDS446_WP_20160320_010.jpg|Wnętrze kieszeni 1.
 +
Image:MDS446_WP_20160320_009.jpg|Wnętrze kieszeni 2.
 +
Image:MDS446_WP_20160315_006.jpg|Widok jednego z mechanizmów.
 +
Image:MDS446_WP_20160315_008.jpg|System zamykania kieszeni.
 +
Image:MDS446_WP_20160318_002.jpg|Widok ogólny wnętrza.
 +
Image:MDS446_WP_20160318_004.jpg|Zbliżenie jednego z mechanizmów.
 +
Image:MDS446_WP_20160318_005.jpg|Cyfrowy blok logiczny sterowania.
 +
</gallery>
 +
 
 +
 
 +
Autor: dr inż. Szymon Dowkontt
 +
 
 +
 
 +
[[Strona główna|Powrót do "Strony głównej"]]
 +
 
 +
 
 +
[[Wydanie 2016|Powrót do "Wydania 2016"]]
 +
 
 +
 
 +
[[Polskie magnetofony kasetowe - część 1 - magnetofony stacjonarne|Powrót do "Polskich magnetofonów kasetowych - część 1 - magnetofony stacjonarne"]]
 +
[[category:Magnetofony]]

Aktualna wersja na dzień 13:49, 21 maj 2016

Magnetofon dwukasetowy z przeznaczeniem do "szerokiej" wieży Diora.

Magnetofon MDS 445 / 446 / 446x wg rozmaitych źródeł został zaprezentowany w roku 1985. Czyli rok później niż legendarny MDS 417/442. Można przyjąć, że obydwa magnetofony były opracowywane w podobnych warunkach społeczno-organizacyjnych. Tak jak MDS 417/442 był niewątpliwie magnetofonem dość udanym i nowoczesnym, tak w wypadku MDS 445/446 jest to dyskusyjne. Co prawda obydwa magnetofony nominalnie mają bardzo podobne parametry techniczne, to jednak pozostaje pewne „ale”.

MDS 445/446 jest wyposażony w dwa mechanizmy kasetowe (popularnie: posiada dwie „kieszenie”). Są to mechanizmy tzw. miękkie, których funkcje są włączane przy pomocy elektromagnesów. Mechanizmy i zasada ich pracy są podobne do tych znanych np. z magnetofonu MSH 101 i prawie identyczne jak w MDS 454. Każda kieszeń posiada dwa silniki. Jeden obsługuje za pomocą gumowego paska rolkę napędową (kapstan), a drugi służy do dowijania i przewijania taśmy. Jeden z mechanizmów ma możliwość nagrywania i odtwarzania kaset, a drugi tylko odtwarzania. Mechanizm potrafiący nagrywać jest wyposażony w japońską głowicę Alps.

Największą bolączką tego magnetofonu jest jego sterowanie. Problem polega na tym, że magnetofon posiada tylko jeden panel sterujący obsługujący obydwa mechanizmy. Czyli jednocześnie da się sterować tylko jednym z nich. Powoduje to, że np. jeżeli jeden mechanizm odtwarza kasetę, to w drugim mechanizmie nie możemy np. przewijać innej taśmy. Przełączenie panelu z jednego mechanizmu na drugi po prostu wyłączy ten pierwszy. Z tego powodu można by nazwać ten magnetofon „1,5 kasetowym”. Sytuację trochę osładzają funkcje ciągłego odtwarzania (czyli kolejno taśm z dwóch mechanizmów), synchronicznego startu obydwu mechanizmów przy przegrywaniu kaset i przegrywania z przyspieszonym przesuwem taśm, co jednak ma dość negatywny wpływ na jakość nagrania.

Magnetofon oprócz taśm żelazowych akceptuje również taśmy chromowe i chromowo-żelazowe. Jednak przestawienie parametrów odbywa się wyłącznie poprzez samoczynną detekcję typu taśmy na podstawie odpowiednich wycięć w obudowach kaset. Nie można na to wpłynąć manualnie.

Magnetofon wyposażono w układ Dolby B. W odróżnieniu od magnetofonu MDS 417/442, model 445/446 nie przechodził istotnych modernizacji (m.in. nie wyposażono go z czasem w układ Dolby C jak w wypadku MDS 442).

Logika sterowania, podobnie jak w magnetofonie MDS 417/442, jest oparta o układy scalone typu TTL. Oprócz nich magnetofon MDS 445/446 zawiera chyba tylko dwa układy scalone: układ Dolby oraz uniwersalny 8-mio nóżkowy układ zawierający 4 tranzystory. Poza tym konstrukcja magnetofonu składa się z kilkuset dyskretnych elementów elektronicznych rozmieszczonych na co najmniej 5 płytkach dość szczelnie wypełniających obudowę. Specjaliści nazywają czasem takie konstrukcje „przekombinowanymi”. Nie wiemy w którym roku zaczęto projektować ten magnetofon i nie chcemy stawiać za wzór niektórych konstrukcji np. ZRK, w których czasem na jeden kanał audio przypada zaledwie kilka tranzystorów. Wydaje się jednak, że konstruktorzy Diory trochę przesadzili z komplikacją tego magnetofonu. Generalnie sprawia to wrażenie, że użyto techniki i technologii stosowanej w połowie lat '70 XX w. Nie należy przy tym zapominać, że ten magnetofon produkowano jeszcze na początku lat '90…

Magnetofon MDS 445/446 był oczywiście eksportowany zarówno do krajów RWPG jak i EWG pod różnymi nazwami. Autorowi znany jest egzemplarz występujący nawet pod marką „Crown Japan”. Polityka oznaczania modelu pozostaje tajemnicą. Pierwotnie model „445” był modelem eksportowym, a „446” przeznaczonym na rynek krajowy. Jednak z czasem wszystkie produkowane egzemplarze opuszczały fabrykę z oznaczeniem „446” niezależnie od rynku przeznaczenia i wersji językowej.


  • MDS 446. Widok ogólny.

  • W wieży komponuje się całkiem ładnie.

  • Zbliżenie od lewej strony.

  • Zbliżenie od prawej strony.

  • Zbliżenie panelu sterowania.

  • Wnętrze kieszeni 1.

  • Wnętrze kieszeni 2.

  • Widok jednego z mechanizmów.

  • System zamykania kieszeni.

  • Widok ogólny wnętrza.

  • Zbliżenie jednego z mechanizmów.

  • Cyfrowy blok logiczny sterowania.


Autor: dr inż. Szymon Dowkontt


Powrót do "Strony głównej"


Powrót do "Wydania 2016"


Powrót do "Polskich magnetofonów kasetowych - część 1 - magnetofony stacjonarne"

Źródło: „http://www.technique.pl/mediawiki/index.php?title=MDS_4461&oldid=10144”